Η Litteraterra είναι ένα τετραμηνιαίο περιοδικό για το βιβλίο που χαρτογραφεί τη χαμένη χώρα των γραμμάτων.
LITTERATERRA
Τετραμηνιαίο περιοδικό βιβλίων και ιδεών
Τεύχος 1, Δεκέμβριος 2009
15*23 εκ., 120 σελ., Τιμή: €5
ISSN: 1792-0892
Επιμέλεια: Νίκος Βλαντής,
Συνεργάτες τεύχους: Γιώργος Αλισάνογλου, Γιώργος Βαϊλάκης, Βικτωρία Καπλάνη, Δημήτρης Καρύδας, Νίκος Κουνενής, Τίνα Μανδηλαρά, Βαγγέλης Χατζηβασιλείου, Θοδωρής Χιώτης, Χρήστος Χρυσόπουλος
Μια φορά κι έναν καιρό, υπήρχε – λένε – μια χώρα μακρινή, ένα μαγικό νησί, φτιαγμένο από γράμματα. Παράδειγμα: τα δένδρα ήτανε πλασμένα από «Δ» με κολλημένο κάτω τους το «Ι», κι όσο για τα ποτάμια, ετούτα μοιάζανε με «ς» τελικό από ψηλά, κι είχανε μέσα τους «Ο» μικροσκοπικά, που ήταν σταγονίτσες νερό. Και ούτω καθεξής. Οι άνθρωποι μετοίκησαν σε τούτο το μέρος, μετά από ταξίδι μακρινό, κι αυτοί που φτάσαν πρώτοι προσαρμοστήκαν εύκολα σε τούτον τον παράδεισο γραμμάτων. Κι αρχίσανε να παίζουν με τα γράμματα-πράματα, και φτιάχναν λέξεις, κι έτσι αλλάζανε τη χώρα τους, τον κόσμο ολόκληρο του νησιού γιατί, για να φτιάξουν την κάθε λέξη, αλλάζανε – εκ των πραγμάτων – τη θέση που ’χαν και τα πράγματα στο χώρο. Κι αφού φτιαχτήκαν λέξεις, μετά τους ήρθε να τις βάλουν σε προτάσεις, κι ύστερα ήρθαν τα κείμενα, ακόμα πιο απαιτητικά για να φτιαχτούνε, κι όπως ξεπρόβαλε απ’ το πουθενά ετούτος ο εγγράμματος κόσμος της δημιουργίας, η χώρα γινότανε όλο και πιο περίεργη, μια χώρα των γραμμάτων και θαυμάτων. Μα όλα αυτά – όπως θα ξέρετε – ανήκουνε σε ένα μακρινό παρελθόν, είναι μια μνήμη χαμένη στα βάθη του χρόνου, μνήμη ενός απολεσθέντος παραδείσου των γραμμάτων.
Τετραμηνιαίο περιοδικό βιβλίων και ιδεών
Τεύχος 1, Δεκέμβριος 2009
15*23 εκ., 120 σελ., Τιμή: €5
ISSN: 1792-0892
Επιμέλεια: Νίκος Βλαντής,
Συνεργάτες τεύχους: Γιώργος Αλισάνογλου, Γιώργος Βαϊλάκης, Βικτωρία Καπλάνη, Δημήτρης Καρύδας, Νίκος Κουνενής, Τίνα Μανδηλαρά, Βαγγέλης Χατζηβασιλείου, Θοδωρής Χιώτης, Χρήστος Χρυσόπουλος
Μια φορά κι έναν καιρό, υπήρχε – λένε – μια χώρα μακρινή, ένα μαγικό νησί, φτιαγμένο από γράμματα. Παράδειγμα: τα δένδρα ήτανε πλασμένα από «Δ» με κολλημένο κάτω τους το «Ι», κι όσο για τα ποτάμια, ετούτα μοιάζανε με «ς» τελικό από ψηλά, κι είχανε μέσα τους «Ο» μικροσκοπικά, που ήταν σταγονίτσες νερό. Και ούτω καθεξής. Οι άνθρωποι μετοίκησαν σε τούτο το μέρος, μετά από ταξίδι μακρινό, κι αυτοί που φτάσαν πρώτοι προσαρμοστήκαν εύκολα σε τούτον τον παράδεισο γραμμάτων. Κι αρχίσανε να παίζουν με τα γράμματα-πράματα, και φτιάχναν λέξεις, κι έτσι αλλάζανε τη χώρα τους, τον κόσμο ολόκληρο του νησιού γιατί, για να φτιάξουν την κάθε λέξη, αλλάζανε – εκ των πραγμάτων – τη θέση που ’χαν και τα πράγματα στο χώρο. Κι αφού φτιαχτήκαν λέξεις, μετά τους ήρθε να τις βάλουν σε προτάσεις, κι ύστερα ήρθαν τα κείμενα, ακόμα πιο απαιτητικά για να φτιαχτούνε, κι όπως ξεπρόβαλε απ’ το πουθενά ετούτος ο εγγράμματος κόσμος της δημιουργίας, η χώρα γινότανε όλο και πιο περίεργη, μια χώρα των γραμμάτων και θαυμάτων. Μα όλα αυτά – όπως θα ξέρετε – ανήκουνε σε ένα μακρινό παρελθόν, είναι μια μνήμη χαμένη στα βάθη του χρόνου, μνήμη ενός απολεσθέντος παραδείσου των γραμμάτων.
Τεύχος 2, Απρίλιος 2010
15*23 εκ., 136 σελ., Τιμή: €6
ISSN: 1792-0892
Επιμέλεια: Νίκος Βλαντής
Συνεργάτες τεύχους: Δημήτρης Αργαστάρας, Γιώργος Αλισάνογλου, Ίων Αλβέριχος, Γιώργος Βαϊλάκης, Θανάσης Δημάκης, Σωκράτης Καμπουρόπουλος, Σταμάτης Μαμούτος, Βαγγέλης Χατζηβασιλείου
Ωστόσο, ήρθε μια στιγμή που βαρεθήκαν τους ήταν δύσκολο και πια κουραστικό αυτό το πήγαινε-έλα με τα γράμματα στον Κόσμο. Οι πιο Σοφοί ανάμεσά τους μαζευτήκαν και συζητήσαν τι μπορούσαν πια να κάνουνε ώστε να φτιάξουνε ξανά τον Κόσμο, να ’ναι πιο εύκολος, πιο λογικός, χωρίς λέξεις δυσπρόφερτες, χωρίς προκαταλήψεις. Και οι Σοφοί αποφασίσαν το εξής: τα γράμματα να λιώνουν εφεξής, να τα μαζεύουν και μετά μέσ’ σε τεράστια καζάνια να τα ρίχνουν, μετά να χύνουν τα καζάνια σε τετράγωνα καλούπια, και να τα ψήνουν× κι έτσι να φτιάχνουν τούβλα. Κι ύστερα με τα τούβλα – τόσο πιο εύχρηστα και πόσο βολικά! – να χτίσουν τις πόλεις τους, τα σπίτια τους, τον χώρο γύρω τους, τετράγωνο, πιο εύληπτο, πιο λογικό, πιο ασφαλή. Και μοιάζει περιττό να πω – το ξέρετε ήδη μάλλον – πως όλοι ενθουσιάστηκαν μ’ αυτό, με την ιδέα των Σοφών, και βάλθηκαν να αλλάξουν το νησί με βάση τη νέα τετράγωνη Λογική.
15*23 εκ., 136 σελ., Τιμή: €6
ISSN: 1792-0892
Επιμέλεια: Νίκος Βλαντής
Συνεργάτες τεύχους: Δημήτρης Αργαστάρας, Γιώργος Αλισάνογλου, Ίων Αλβέριχος, Γιώργος Βαϊλάκης, Θανάσης Δημάκης, Σωκράτης Καμπουρόπουλος, Σταμάτης Μαμούτος, Βαγγέλης Χατζηβασιλείου
Ωστόσο, ήρθε μια στιγμή που βαρεθήκαν τους ήταν δύσκολο και πια κουραστικό αυτό το πήγαινε-έλα με τα γράμματα στον Κόσμο. Οι πιο Σοφοί ανάμεσά τους μαζευτήκαν και συζητήσαν τι μπορούσαν πια να κάνουνε ώστε να φτιάξουνε ξανά τον Κόσμο, να ’ναι πιο εύκολος, πιο λογικός, χωρίς λέξεις δυσπρόφερτες, χωρίς προκαταλήψεις. Και οι Σοφοί αποφασίσαν το εξής: τα γράμματα να λιώνουν εφεξής, να τα μαζεύουν και μετά μέσ’ σε τεράστια καζάνια να τα ρίχνουν, μετά να χύνουν τα καζάνια σε τετράγωνα καλούπια, και να τα ψήνουν× κι έτσι να φτιάχνουν τούβλα. Κι ύστερα με τα τούβλα – τόσο πιο εύχρηστα και πόσο βολικά! – να χτίσουν τις πόλεις τους, τα σπίτια τους, τον χώρο γύρω τους, τετράγωνο, πιο εύληπτο, πιο λογικό, πιο ασφαλή. Και μοιάζει περιττό να πω – το ξέρετε ήδη μάλλον – πως όλοι ενθουσιάστηκαν μ’ αυτό, με την ιδέα των Σοφών, και βάλθηκαν να αλλάξουν το νησί με βάση τη νέα τετράγωνη Λογική.
Τεύχος 3, Οκτώβριος 2010
15*23 εκ., 136 σελ., Τιμή: €6
ISSN: 1792-0892
Επιμέλεια: Νίκος Βλαντής
Συνεργάτες τεύχους: Γιώργος Αλισάνογλου, Γιώργος Βαϊλάκης, Χάρης Βλαβιανός και Χρήστος Χρυσόπουλος, Ολυμπία Καράγιωργα, Δημήτρης Καρύδας, Στάθης Κομνηνός, Σταμάτης Μαμούτος και Βαγγέλης Χατζηβασιλείου
Και τότε, κάποια στιγμή, κάποιος απ’ τους Σοφούς τους πρότεινε να φτιάξουν έναν Πύργο, σαν σύμβολο της κατάκτησης της Φύσης απ’ αυτούς, που θα ’τανε ψηλός τόσο πολύ που θα ’φτανε ώς τον Ουρανό και θα ’ταν ορατός απ’ όλη τη Γη. Κι έτσι η καταστροφή της φύσης του νησιού επισπεύστηκε, βαλθήκαν όλοι τους να βοηθούν, να κόβουν γράμματα, να λιώνουν και να χτίζουν συνεχώς ορόφους του Πύργου. Πάνω σ’ αυτόν τον πυρετό χτισίματος τους βρήκε ο Κατακλυσμός. Σηκώθηκαν κύματα ψηλά και τους κατάπιαν× αυτούς, τον Πύργο, το νησί τους. Κάποιοι γαντζώθηκαν σε γράμματα, άλλοι και σε τετράγωνα, και ταξιδέψαν ναυαγοί× κάποιοι απ’ αυτούς πνιγήκαν× μα, οπωσδήποτε, κάποιοι σωθήκαν× κάποτε σε παραλίες ερημικές ξεβράστηκαν. Και μείναν εκεί και φτιάξανε ξανά πολιτισμούς× και φτιάξαν γλώσσες× μα πλέον, ήταν όλες τους διαφορετικές, καμμιά δεν ήταν ίδια× κι ωστόσο, όλες κουβαλούσανε σημάδια από τη γλώσσα την πρωταρχική-Δώρο της Φύσης που κάποτε μιλούσανε και χάσαν…
15*23 εκ., 136 σελ., Τιμή: €6
ISSN: 1792-0892
Επιμέλεια: Νίκος Βλαντής
Συνεργάτες τεύχους: Γιώργος Αλισάνογλου, Γιώργος Βαϊλάκης, Χάρης Βλαβιανός και Χρήστος Χρυσόπουλος, Ολυμπία Καράγιωργα, Δημήτρης Καρύδας, Στάθης Κομνηνός, Σταμάτης Μαμούτος και Βαγγέλης Χατζηβασιλείου
Και τότε, κάποια στιγμή, κάποιος απ’ τους Σοφούς τους πρότεινε να φτιάξουν έναν Πύργο, σαν σύμβολο της κατάκτησης της Φύσης απ’ αυτούς, που θα ’τανε ψηλός τόσο πολύ που θα ’φτανε ώς τον Ουρανό και θα ’ταν ορατός απ’ όλη τη Γη. Κι έτσι η καταστροφή της φύσης του νησιού επισπεύστηκε, βαλθήκαν όλοι τους να βοηθούν, να κόβουν γράμματα, να λιώνουν και να χτίζουν συνεχώς ορόφους του Πύργου. Πάνω σ’ αυτόν τον πυρετό χτισίματος τους βρήκε ο Κατακλυσμός. Σηκώθηκαν κύματα ψηλά και τους κατάπιαν× αυτούς, τον Πύργο, το νησί τους. Κάποιοι γαντζώθηκαν σε γράμματα, άλλοι και σε τετράγωνα, και ταξιδέψαν ναυαγοί× κάποιοι απ’ αυτούς πνιγήκαν× μα, οπωσδήποτε, κάποιοι σωθήκαν× κάποτε σε παραλίες ερημικές ξεβράστηκαν. Και μείναν εκεί και φτιάξανε ξανά πολιτισμούς× και φτιάξαν γλώσσες× μα πλέον, ήταν όλες τους διαφορετικές, καμμιά δεν ήταν ίδια× κι ωστόσο, όλες κουβαλούσανε σημάδια από τη γλώσσα την πρωταρχική-Δώρο της Φύσης που κάποτε μιλούσανε και χάσαν…
Τεύχος 4, Μάιος 2011
15*23 εκ., 136 σελ., Τιμή: €6
ISSN 1792-0892
Επιμέλεια: Νίκος Βλαντής
Γράφουν: Δημήτρης Αργασταράς, Γιώργος Βαϊλάκης, Νίκος Βλαντής, Μαρία Βλαντή, Άλκης Γούναρης, Σταμάτης Μαμούτος, Σπύρος Παλούκης, Μάκης Πανώριος
Δημοσιεύονται αποσπάσματα από έργα των: Ουίλλιαμ Μπλέηκ (σε μετάφραση του Χάρη Βλαβιανού), Γιώργου Αλισάνογλου, Νίκου Βλαντή, Στάθη Κομνηνού, Μάκη Πανώριου, Δημήτρη Σωτάκη, Γιώργου Χαντζή
Η Litteraterra είναι ένα περιοδικό βιβλίων και ιδεών. Ξεδιπλώνεται ως αλληγορικό παραμύθι για μια φανταστική χώρα, όπου τα πράγματα ήταν γράμματα κι οι άνθρωποι, αλλάζοντας θέση που είχανε τα γράμματα στο χώρο, γράφοντας κείμενα, αλλάζανε τον Κόσμο. Θέτει ως στόχο να αναδειχθούν τα βιβλία ως μέσον ερμηνείας του σύγχρονου κόσμου, πέραν από τα ιδεολογικά στεγανά που μας κληροδότησε ο προηγούμενος αιώνας.
Στο προηγούμενο τεύχος, είχαμε αφήσει τους κατοίκους του φανταστικού νησιού να αντιμετωπίζουν τον βιβλικό Κατακλυσμό, εξαιτίας της Ύβρεως που διέπραξαν, να λιώσουνε τα γράμματα, να καταστρέψουν την θεϊκή γραμματική και να την αντικαταστήσουν με την τετράγωνη λογική τους.
Εδώ, το παραμύθι ολοκληρώνεται: κάποιοι επέζησαν του Κατακλυσμού και βρέθηκαν στον Κόσμο μας. Φτιάξανε έθνη· πόλεις· πολιτισμό. Λησμόνησαν την πρωταρχική γλώσσα. Ωστόσο, σαν ήρθε η ώρα να επαληθευτεί η προφητεία πως θα ξαναρθεί Κατακλυσμός, κάποιοι λιγοστοί θυμήθηκαν ποιοι ήταν. Ανοίξαν τις Πύλες της Αντίληψης και ενωθήκαν με το Φως.
Αυτά μεταφέρονται εν ολίγοις με μύθους, ποιήματα και δοκίμια. Οι Πύλες της Αντίληψης είναι τρεις: η Πύλη της Πραγματικότητας, η Πύλη της Λογικής, η Πύλη των Ονείρων. Η πρώτη ανοίγει μέσα από απόσπασμα του έργου Χάσμα εν λόγω και ρυθμώ του Σ. Κομνηνού. Εξερευνάται μέσα από δοκίμια του Ν. Βλαντή, της Μ. Βλαντή, του Α. Γούναρη. Η δεύτερη ανοίγει μέσα από απόσπασμα του έργου Το θαύμα της αναπνοής του Δ. Σωτάκη. Οριοθετείται από δοκίμια Γ. Βαϊλάκη και Σ. Μαμούτου, ποίημα του Γ. Χαντζή από τη ποιητική συλλογή Mπέλα Μπουμ. Την Πύλη των Ονείρων ανοίγει απόσπασμα του έργου Η σιωπή στο τέλος του δρόμου του Μ. Πανώριου. Εξερευνάται με δοκίμιο του ιδίου, του Δ. Αργασταρά και του Σ. Παλούκη. Το τεύχος ανοίγει και κλείνει με ποιήματα του Γ. Αλισάνογλου από την ποιητική συλλογή Jesu Christiana, ο βιβλικός χρησμός που το συνοδεύει είναι του Ουίλλιαμ Μπλέηκ, σε μετάφραση Χ. Βλαβιανού.
Είναι το τελευταίο. Ολοκληρώνεται το παραμύθι της Litteraterra. Γι’ αυτό και στο τεύχος υπάρχει και δισέλιδο με γραμμές, για να γράψει ο αναγνώστης το δικό του τέλος.
15*23 εκ., 136 σελ., Τιμή: €6
ISSN 1792-0892
Επιμέλεια: Νίκος Βλαντής
Γράφουν: Δημήτρης Αργασταράς, Γιώργος Βαϊλάκης, Νίκος Βλαντής, Μαρία Βλαντή, Άλκης Γούναρης, Σταμάτης Μαμούτος, Σπύρος Παλούκης, Μάκης Πανώριος
Δημοσιεύονται αποσπάσματα από έργα των: Ουίλλιαμ Μπλέηκ (σε μετάφραση του Χάρη Βλαβιανού), Γιώργου Αλισάνογλου, Νίκου Βλαντή, Στάθη Κομνηνού, Μάκη Πανώριου, Δημήτρη Σωτάκη, Γιώργου Χαντζή
Η Litteraterra είναι ένα περιοδικό βιβλίων και ιδεών. Ξεδιπλώνεται ως αλληγορικό παραμύθι για μια φανταστική χώρα, όπου τα πράγματα ήταν γράμματα κι οι άνθρωποι, αλλάζοντας θέση που είχανε τα γράμματα στο χώρο, γράφοντας κείμενα, αλλάζανε τον Κόσμο. Θέτει ως στόχο να αναδειχθούν τα βιβλία ως μέσον ερμηνείας του σύγχρονου κόσμου, πέραν από τα ιδεολογικά στεγανά που μας κληροδότησε ο προηγούμενος αιώνας.
Στο προηγούμενο τεύχος, είχαμε αφήσει τους κατοίκους του φανταστικού νησιού να αντιμετωπίζουν τον βιβλικό Κατακλυσμό, εξαιτίας της Ύβρεως που διέπραξαν, να λιώσουνε τα γράμματα, να καταστρέψουν την θεϊκή γραμματική και να την αντικαταστήσουν με την τετράγωνη λογική τους.
Εδώ, το παραμύθι ολοκληρώνεται: κάποιοι επέζησαν του Κατακλυσμού και βρέθηκαν στον Κόσμο μας. Φτιάξανε έθνη· πόλεις· πολιτισμό. Λησμόνησαν την πρωταρχική γλώσσα. Ωστόσο, σαν ήρθε η ώρα να επαληθευτεί η προφητεία πως θα ξαναρθεί Κατακλυσμός, κάποιοι λιγοστοί θυμήθηκαν ποιοι ήταν. Ανοίξαν τις Πύλες της Αντίληψης και ενωθήκαν με το Φως.
Αυτά μεταφέρονται εν ολίγοις με μύθους, ποιήματα και δοκίμια. Οι Πύλες της Αντίληψης είναι τρεις: η Πύλη της Πραγματικότητας, η Πύλη της Λογικής, η Πύλη των Ονείρων. Η πρώτη ανοίγει μέσα από απόσπασμα του έργου Χάσμα εν λόγω και ρυθμώ του Σ. Κομνηνού. Εξερευνάται μέσα από δοκίμια του Ν. Βλαντή, της Μ. Βλαντή, του Α. Γούναρη. Η δεύτερη ανοίγει μέσα από απόσπασμα του έργου Το θαύμα της αναπνοής του Δ. Σωτάκη. Οριοθετείται από δοκίμια Γ. Βαϊλάκη και Σ. Μαμούτου, ποίημα του Γ. Χαντζή από τη ποιητική συλλογή Mπέλα Μπουμ. Την Πύλη των Ονείρων ανοίγει απόσπασμα του έργου Η σιωπή στο τέλος του δρόμου του Μ. Πανώριου. Εξερευνάται με δοκίμιο του ιδίου, του Δ. Αργασταρά και του Σ. Παλούκη. Το τεύχος ανοίγει και κλείνει με ποιήματα του Γ. Αλισάνογλου από την ποιητική συλλογή Jesu Christiana, ο βιβλικός χρησμός που το συνοδεύει είναι του Ουίλλιαμ Μπλέηκ, σε μετάφραση Χ. Βλαβιανού.
Είναι το τελευταίο. Ολοκληρώνεται το παραμύθι της Litteraterra. Γι’ αυτό και στο τεύχος υπάρχει και δισέλιδο με γραμμές, για να γράψει ο αναγνώστης το δικό του τέλος.